Multitraumazorg

Multitraumazorg

Multitraumapatiënten zijn mensen met ernstig lichamelijk letsel, bijvoorbeeld door een ongeval. In Nederland geldt de norm dat 90 procent van deze patiënten in een traumacentrum moet kunnen worden behandeld. Deze centra zijn gespecialiseerd in de behandeling van dit type patiënten. De zogeheten ‘multitraumanorm’ wordt niet altijd gehaald. Nieuw RIVM-onderzoek laat zien dat er meer uren ambulancezorg nodig zijn, naarmate meer patiënten naar een traumacentrum worden gebracht. Meer uren ambulancezorg betekent niet dat de multitraumanorm ook wordt gehaald. Lees meer in het eindrapport over de multitraumanorm.

Multitraumapatiënten zijn mensen met ernstig lichamelijk letsel, bijvoorbeeld door een ongeval. In Nederland geldt de norm dat 90 procent van deze patiënten in een traumacentrum moet kunnen worden behandeld. Deze centra zijn gespecialiseerd in de behandeling van dit type patiënten.

De zogeheten ‘multitraumanorm’ wordt niet altijd gehaald. Dat komt onder andere doordat ambulancezorgprofessionals in een acute situatie snel moeten handelen, met beperkte tijd en met beperktere apparatuur dan in het ziekenhuis voorhanden is. Ter plaatse is het daardoor niet altijd direct duidelijk of het om een multitraumapatiënt gaat. De ernst van het letsel van de patient kan immers vaak pas in het ziekenhuis volledig vastgesteld worden, omdat in het ziekenhuis ruimte is voor uitgebreidere diagnostiek, met behulp van een breed scala aan middelen.

Nieuw RIVM-onderzoek laat zien dat er meer uren ambulancezorg nodig zijn, naarmate meer patiënten naar een traumacentrum worden gebracht. Tegelijkertijd blijkt uit het onderzoek dat meer ambulance-uren geen garantie is voor het halen van de norm, want hierbij spelen ook andere factoren een rol. Zo werken ambulancezorgprofessionals met een andere beoordelingssystematiek (RTS-score) dan het ziekenhuis (ISS-score), passend bij het type zorgverlening van beide zorgaanbieders. Bovendien kan de toestand van een patiënt tijdens ambulancevervoer verslechteren, waardoor een tussenstop in een niet-level-1 ziekenhuis noodzakelijk is voor bijvoorbeeld levensreddende interventies. In zulke gevallen neemt het ziekenhuis de verantwoordelijkheid voor de patient over, en kan besluiten dat de patient in het level-2 ziekenhuis moet blijven. Dit is van invloed op de registratie en dus op het wel of niet voldoen aan de multitraumanorm.

Infosheet & rapport